Η Λέσβος είναι ο τόπος που σύμφωνα με τον μύθο ξεβράστηκε το κεφάλι και η λύρα του Ορφέα.
Είναι η πατρίδα της Σαπφούς, της ξακουστής ποιήτριας που ύμνησε τον έρωτα.
Ο Αντισσαίος Τέρπανδρος ήταν ο εφευρέτης της επτάχορδης λύρας, ο οποίος ήταν προγενέστερος της Σαπφούς.
Ο Αλκαίος, ποιητής και πολιτικός διώχθηκε μαζί με τη Σαπφώ για τα επαναστατικά για την εποχή ποιήματα του.
Ένας μεγάλος μουσικός υψίστης τέχνης, ο οποίος έχει υμνηθεί απ΄ τον Αριστοτέλη, ήταν και ο Μηθυμναίος Αρίονας.
Πολλά μεγάλα ονόματα που έζησαν στο νησί, όπως οι ιστορικοί Ελλάνικος ο Μυτιληναίος και Θεοφάνης, ο Θεόφραστος και ο Φαινίας, μαθητές του Αριστοτέλη, ο βοτανολόγος Τύρτανος, η σχολή του επίκουρου, ο Λόγγος με το πασίγνωστο Δάφνη και Χλόη και τα ποιμενικά του, έκαναν ξακουστή τη Μυτιλήνη ως λίκνο των γραμμάτων και των τεχνών.
Οι Βερναρδάκηδες, ο Εφταλιώτης, ο Μυριβήλης, ο Βενιαμίν ο Λέσβιος, ο Βενέζης και φυσικά ο πολύ μεγάλος Οδυσσέας Ελύτης, δόξασαν και ύμνησαν τη Λέσβο.
Από την Λέσβο καταγόταν κι ο ύψιστος τεχνοκριτικός και μέντορας πολλών Ευρωπαίων ζωγράφων Στρατής Ελευθεριάδης-Teriade.
Ο Ιακωβίδης, ο Γέραλης, ο Ιθακήσιος, ο Αντώνης Πρωτοπάτσης, ο Ορέστης Κανέλλης, ο Κόντογλου και πολλοί άλλοι ζωγράφοι με σπουδαιότερο τον ναϊφ ζωγράφο Θεόφιλο διέδωσαν σ’ ολόκληρη την πλάση το φως και τα χρώματα του νησιού.